Monday, August 9, 2010

မုန္႔မလုပ္ၿဖစ္တဲ႔အခါ



ဟုတ္ပါတယ္ မုန္႔မလုပ္ၿဖစ္တဲအခါေတြက်ရင္ Crochet ထိုးပါတယ္။ တကယ္ေတာ႔ Crochet နဲ႔အဆက္ၿပတ္ေနတာ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ Singapore စေရာက္ကတည္းကဆိုပါေတာ႔။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ၁၀ ႏွစ္ေတာက္ေလ်ာက္လံုးမွာ ေက်ာင္းစာေတြ၊ အလုပ္ေတြနဲ႔ ရွဳပ္ေနလုိက္တာ အဲဒီ Crochet ဆီကိုလံုး၀ မလွည္႔ၿဖစ္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ႔ အားတဲ႔အခ်ိန္ေတြမွာလည္း မလုပ္ၿဖစ္ေတာ႔ပါဘူး။ ခုေက်ာင္းေတြ လံုး၀ၿပီးသြားတဲ႔အခ်ိန္၊ လုပ္စရာကိစၥေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၿပီးသြားတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အားခ်ိန္ကေလးေတြထြက္လာပါတယ္ ။ (ဒါေၾကာင္႔လည္း မုန္႔ဖုတ္တဲ႔ ဘက္ကိုေရာက္သြားတာပါ) အဲဒီအခ်ိန္မွာ Crochet ကို ၿပန္ၿပီးထိုးခ်င္စိတ္ကေလး၀င္လာပါတယ္။

ေၿပာရဦးမယ္။ Crochet ထိုးတာကိုဘယ္တုန္းကစထုိးတာလဲဆုိတာ။ ယံုခ်င္မွယံုမွာ ငယ္ငယ္ ၈ ႏွစ္သမီးထဲကစၿပီးထိုးတာပါ။ ဟုတ္ပါတယ္ ၈ ႏွစ္ပါ။ သူမ်ားေတြကစားေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ Crochet အထိုးက်င္႔ေနခဲ႔တာပါ။ စထုိးတုန္းက အပ္ေတာင္ေသေသခ်ာခ်ာမရိွပါဘူး။ ၀ါးဒုတ္ ကေလးကို အဖ်ားမွာအေကာက္ေလးၿဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး အထုိးသင္တာပါ။ အဲဒီတုန္းက အေဖတာ၀န္က်ရာ ရခိုင္ၿပည္နယ္ ေက်ာက္ၿဖဴမွာဆိုေတာ႔ ပစၥည္းကလည္း ၀ယ္ခ်င္သလုိ အလြယ္တကူမရပါဘူး။ ၈၈ ႏွစ္ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္ၿဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီမွာေက်ာင္းပိတ္တုန္း ေဆးရံုက Nurse ေတြဆီသြားလည္ရင္းနဲ႔ သူတို႔ထိုးတာေတြ႔တာနဲ႔ေရာဂါစတက္ေတာ႔တာပါပဲ။ (ငယ္ငယ္တုန္းကတည္းက လူၾကီးအလုပ္ေတြအင္မတန္၀ါသနာပါပါတယ္) အဲဒါနဲ႔ ေဆးရံုကို ေန႔တုိင္းေရာက္ေတာ႔တာပါဘဲ။ သူတို႔နားခ်ိန္မွာသြားသြားသင္တာေလ။ အိမ္ကလည္း ေဆးရံု၀င္းထဲမွာဆုိေတာ႔ ၅ မိနစ္ေလာက္လမ္းေလ်ာက္တယ္ဆုိရင္ေရာက္တာပါဘဲ။


အဲဒီတုန္းကေတာ႔သိုးေမႊးခ်ည္ကလည္းမေပါပါဘူး။ သိုးေမႊးအက်ၤီ အေဟာင္းေတြကိုဖ်က္ၿပီးၿပန္ထိုးရတာမွတ္မိပါေသးတယ္။ အဲလိုနဲ႔ နဲနဲေသခ်ာထုိးတတ္လာတဲ႔အခ်ိန္မွာ အေမရန္ကုန္သြားတုန္း Crochet ထိုးတဲ႔အပ္၀ယ္လာေပးပါတယ္။ အရမ္းေပ်ာ္ေပါ႔။ သင္ေပးတဲ႔သင္ဆရာေတြက အမ်ားၾကီးပါ။ ေဆးရံုက Nurse အန္တီေတြ၊ နဲနဲ အသက္ပိုၾကီးတဲ႔သူငယ္ခ်င္း ခ်င္းမေလးေတြ နဲ႔ သြားဆရာ၀န္အန္တီတစ္ေယာက္လည္းပါပါတယ္။ နာမည္ေတာ႔မမွတ္မိေတာ႔ပါဘူး။ ပထမဆံုး စထုိးတာကေတာ႔ အဖြားအတြက္ သဘက္ကေလးပါ။ အဖြားကလည္း အရမ္းသေဘာက်တာေပါ႔။ ပထမဆံုးလက္ရာဟာသူ႔အတြက္ၿဖစ္လုိ႔ေလ။ အဲဒီေတာက္ေလ်ာက္ အဆင္ေၿပရင္ေၿပသလုိ (စိတ္၀င္စားတဲ႔အခ်ိန္မွပါ၊ မ်ားေသာအားၿဖင္႔က စာဖတ္ေနတာမ်ားပါတယ္) ထုိးလာလုိက္တာ Singapore မထြက္ခင္အထိပါဘဲ။

အဲေလာက္ႏွစ္အၾကာၾကီးထုိးလာလုိ႔သိပ္ကြ်မ္းက်င္တယ္မထင္ပါနဲ႔ေနာ္။ ထုိးၿဖစ္ရံုပါ။ ၿဖစ္ၿဖစ္ေၿမာက္ေၿမာက္အက်ၤီ ႏွစ္ထည္လားပဲၿပီး ပါတယ္။ က်န္တာေတာ႔ Shawl ေတြ၊ TV အုပ္တာ၊ ဆိုဖာေနာက္မွီ၊ ပန္းအိုးေအာက္ခံ အဲဒါမ်ိဳးေလးေတြပါဘဲ။ ေလးေထာင္႔နဲ႔ အေၿဖာင္႔ေလးေတြကိုပဲ ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ထုိးတတ္တာပါ။ ခုလည္းအိမ္က ဆိုဖာအတြက္ထိုးၿဖစ္ပါတယ္၊ အရမ္းလြယ္မယ္႔အကြက္ကေလးကိုပဲ တမင္ေရြးထုိးထားတာပါ။ လက္ေတာ႔ အေတာ္ေညာင္းသား။ ေနာက္အခြင္႔သင္႔ရင္ေတာ႔ ထိုးၿဖစ္ဦးမလားပဲ။ ေနာက္မွပဲ ဟုိစပ္စပ္၊ဒီစပ္စပ္၀ါသနာပါတဲ႔ဟာေလးေတြေရးၿပပါဦးမယ္။ အဲလုိ၀ါသနာပါတတ္လြန္းလုိ႕ အမ်ိဳးသားကဘယ္လုိေၿပာတယ္ ထင္ပါသလဲ Jack of all trades, master of none ပါတဲ႔ေလ :D


5 comments:

leomark said...

ဟာ..စြယ္စံု ရတာပါလားဗ်ာ..။ ကၽြန္ေတာ႕ ဂ်ီးေတာ္( ေဒၚၾကီး ) တေယာက္ ထိုးတာေတာ႕ ၿမင္ဖူးတယ္။ ေတာ္ေတာ္လက္၀င္မဲ႕ ပံုပဲဗ်။ သူကေတာ႕ အတင္း ( အဲ မႊားလို႕ ) စကားေၿပာရင္း လက္လွဳပ္ရင္းေပါ႕ဗ်ာ။ ဟီးး
အမ ေရာ...။

Evy said...

အစ္မကေတာ႔ TV ၾကည္႔ရင္း လက္လွဳပ္ရင္းေပါ႔ ၊ :D

လုလု said...

Evy ေရ ႕ ႕ မမလုလည္း အဲ့ဒါေတြ ငယ္တုန္းက လုပ္ခဲ့တယ္။ အမေတြ ၾကီးေတာ္ေတြက တတ္လုိ႕ သူတုိ႕နားက သင္ခဲ့တာ။ ပံုစံေတြ လုပ္ျပီး စာအုပ္ထဲမွာ ထုိးနည္းနဲ႕ ပံုစံေတြကုိ စနစ္တက် လုပ္ခဲ့ေသးတယ္။ အရင္တုန္း ကေတာ့ ျခံဳထည္ေတြ၊ ေ၀့စ္ကုပ္ေတြ၊ ဦးထုပ္ေလးေတြ အစံုပဲ ထုိးခဲ့ဖူးတယ္။ ေရာင္းလည္း ေရာင္းခဲ့ဖူးတယ္။ အခုေတာ့ ျပန္မစျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာသြားျပီ။ Evy အခု ထုိးတာေလးျမင္ေတာ့ သတိရလုိက္ တာ အရမ္းပဲ။ Evy ေရ ႕ ႕အေရာင္စပ္ထား တာေလးလည္းလွတယ္။ အားေပးေန တယ္ေနာ္။

cho cho chit said...

မမ ေရ .. ဘက္စုံေတာ္တာဘဲေနာ္.အားက်တယ္ မမ..

Unknown said...

အမ အရမ္းေတာ္တာပဲေနာ္... အခ်က္အျပဳတ္တင္ မကဘူး အိမ္တြင္းမႈလည္း ရတယ္